* O ile Royce nagrywa nie zawsze równe albumy, to jego druga płyta to akurat coś, co do mnie trafia w punkt. To jeden z niewielu jego krążków, który jest sztosem od początku do końca. Świetne podkłady od Premiera, Ty Fyffe, czy 6 July są pełne doskonale dobranych sampli i są surowe i mroczne. I sam Royce wkłada więcej ognia w rymy - sporo cytuje klasyków (głównie Biggiego, ale i 2pac'a), dużo dissuje, ale jest tu również miejsce na przemyślenia i wnioski. Doskonała płyta, chyba jego najlepsza w dorobku!
* As Royce doesn't have even albums, his second LP hits me definetly on point. This is one of not many of his works, which is lit from the beginning to the end. Excellent beats from Premier, Ty Fyffe or 6 July are full of samples of great choice, they are dark and raw. And Royce himself puts more fire into rhyming - he quotes a lot of classics (mostly Biggie and 2Pac), he disses a lot, but there's a place for thinking, maintaining and concluding. Perfect album, his best album imho!
I And Me
It Hurts
Hip Hop
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz